من گم شده ام
ای گل تو به قد مایه ی آرامش من باش رنجورم و دلگیر تو آسایش من باش
شاید که میان من و خوبان دو عالم از بهر توجنگی شود آمایش من باش
زیبایی تو گر چه نصیب همگان است مرهم بنه برسردی و گرمایش من باش
یک گل نه بهاری پی خود آورد اما از بهر بهاری شدن آرایش من باش
انشایم و در دفتر عشق تو نه جایم من پر زغلط ها و تو ویرایش من باش
«تنها» وغریب از پی ویرانه دنیا من گم شده ام دوست تو پیدایش من باش
محمد علیگو