چهار قلم دار (قسمت سوم)

(عرض شد که علاقه به فوتبال و کتاب و کار تیمی دست به دست هم داد تا پای من به گود فرهنگی مسجد آقا کبیر باز شود. بعد آن جا تیم شدیم و تصمیم گرفتیم نشریه بزنیم. هم اینک ادامه ماجرا...)

محمدرضا مهدوی

همه اش لطف است

بسم الله

این متن چیزی برای ارائه ندارد... چند خط شطحیات است و با خواندنش وقتتان تلف می شود... نویسنده اش هم مسئولیتش را قبول نمی کند... 

محمدحسین سیمیار

کارونا؛ کار و کرونا (قسمت دوم:جلسات مجازی)

باسمه تعالی

...باید مسیر خودمان از این لحظه تا تابستان را مشخص می کردیم و مطابق یک برنامه پیش می رفتیم تا قدم به قدم به هدفمان نزدیک شویم، از طرفی این مسیر برایمان تقریبا گنگ و نامعلوم بود و تجربه چنین کاری را نداشتیم...

محمد آقبلاغی

چهار قلم دار (قسمت اول)

وقتی که سری اول کارتون فوتبالیست‌ها برای بار دوم یا سوم از تلویزیون پخش ‌شد، مرا هم مثل خیلی از بچه‌های دهه هفتادی عاشق فوتبال کرد.

محمدرضا مهدوی

کارونا؛ کار و کرونا (قسمت اول: کارجهادی)

باسمه تعالی

کارونا، کار و کرونا

قسمت اول، کار جهادی

اوایل ترم زمستانه بود، کلاسها هنوز با قوت برگزار نمی شدند، تازگی ها هم خبر پخش یک ویروس جدید در چین خبرساز شده بود و مدام گفته می شد: ووهان چین، ووهان چین. اسم این شهر را هم تا به حال نشنیده بودم، حداقل این ویروس، ووهان را سر زبان ها انداخته بود، بالاخره هر جایی به یک چیزی مشهور می شود.

محمد آقبلاغی

مستند سازی در کار فرهنگی

هوالحی

 

فرض کنید شما مسئول امور مالی یک مجموعه هستید. وقتی که می خواهید کار را شروع کنید، بیشترین اطلاعاتی که در اختیار شماست چند دفتر دریافت و پرداخت و فاکتور می باشد. و شما هیچ گونه اطلاعاتی در مورد منابع مالی، نحوه ارتباط با سازمان های دیگر و... ندارید.

محمدحسین سیمیار

برای خدا به مسجد برویم

بسم الله الرحمن الرحیم

ما برای خدا و عبادت او به مسجد نمیرویم، ما برای دیدار دوستانمان و معاشرت با آنها به مسجد میرویم.! معاشرت با مومنین و حضور در اجتماع مومنین امری بسیار نیکو است که از قِبَل آن امور خیر دیگری چون اطلاع از حال مومنین و احیانا دستگیری از برادر مومن ویا دیگر خدمات  خیرخواهانه اجتماعی صورت میگیرد اما ذات مسجد و هدف اولیه از آن عبادت و یادخداست... ما به مسجد و یا حتی نماز جمعه میرویم تا دوستانمان راببینیم البته نمازی هم بخوانیم.

حسین الهی

دوستانِ مسجدی / مسجدِ دوستان

دوستانِ مسجدی / مسجدِ دوستان

چندی  پیش عده ای از بچه ها در مسجد گعده ای تشکیل داده بودند وباهم درباره ی موضوعی صحبت میکردند. برای خداحافظی که بر ایشان وارد شدم ، دوستی سوالی کرد که نیت ما از مسجد آمدن چیست؟ این خوب است که ما برای دیدن دوستانمان به مسجد می آییم ؟انچه بذهنم آمد را گفتم ولی چون وقت تنگ بود ،خداحافظی کردم و از مسجد خارج شدم . سوال ذهنم را درگیر کرده بود ...

علی رضا نظری

آدم باید آسانسور باشد !

بسم الله

آدم باید آسانسور باشد !

 

قرار گرفتن در جمع های فرهنگی همچون مساجد، کانون ها ،حوزه های بسیج و دیگر موسسات فرهنگی گاها برای افراد حاضر در آنها ایجاد دغدغه ای مبنی بر هدایت و رشد افراد دیگر میکند که البته آسیب هایی هم دارد. یکی از آسیب های ممکن در عملیاتی کردن از این دست دغدغه ها در بچه های فرهنگی و به اصطلاح خودمان ارزشی ، غافل شدن و فراموش کردن خود و مشغول شدن به امور و ارشاد دیگران است . چند سال پیش که در کانون با بزرگی مشغول صحبتدر باب فرهنگ و کار فرهنگی بودم یادم می آید ایشان به من فرمودند:

 

علیرضا نظری